İslâm hukukunda hibe, iki taraflı bir akit olup, tamam olması için hibe
edilen kişinin hibeyi kabul edip teslim alması gerekir (Mevsılî,
el-İhtiyâr, III, 395). Dolayısıyla kendisine babası tarafından yapılan
hibeyi sebepli veya sebepsiz kabul etmeyen kişinin herhangi bir
sorumluluğu olmaz. Ancak bu kabul etmemenin, babayı kırmadan ve edep
ölçüleri içerisinde yapılması uygun olur.
Diğer taraftan anne ve babanın sağlıklarında çocuklarına yaptıkları
hibede onlar arasında ayırım gözetmemeleri, onlara eşit veya adaletli
davranmaları, evlatlar arasında kırgınlığa, soğukluğa sebep olacak
davranışlardan uzak durmaları gerekir. Nitekim sahabeden Beşîr b. Sa’d,
oğlu Nu’mân’a bir hibede bulunmak ve Hz. Peygamber (s.a.s.)’i de buna
şahit tutmak istemişti. Ancak Hz. Peygamber (s.a.s.); “Öteki çocuklarına da bir şey bağışladın mı? “ diye sormuş, hayır, cevabını alınca da, “Allah’tan korkun ve çocuklarınız arasında adaletli davranın.” (Buhârî, Hibe, 12-13; Müslim, Hibât, 9-19) buyurmuştu.